Zoeken

A - E
Artikelen in deze categorie
Abcessen
Abcessen zijn ingekapselde onstekingen en komen bij vrijwel alle knaagdieren voor. Deze kunnen onstaan door bijv. oude bijtwonden, ingegroeide haren, splinters of andere scherpe voorwerpen. Meestal zullen abcessen voelbaar zijn als kleine loszittende onderhuidse bulten. De dierenarts kan een abces doorprikken en de pus verwijderen, soms is ook een antibioticum nodig voor het herstel van het dier.


Terug naar boven

Barberen
Barberen is een psychische aandoening, vergelijkbaar met smetvrees bij mensen. Het dier blijft zich tot in het extreme wassen, waardoor er kale en soms zelfs bloederige plekken ontstaan. Eenzaamheid en verveling zijn de voornaamste oorzaken van dit abnormale gedrag en is vaak niet terug te draaien. Knaagdieren die barberen moeten voldoende afleiding krijgen of als het sociale dieren betreft een kooigenootje. Barberen komt vooral voor bij tamme ratten.


Terug naar boven

Bijtwonden
Bijtwonden komen bijna uitsluitend voor bij knaagdieren die in groepen of paren leven, slechts een enkel solitair dier zal zichzelf een bijtwond toebrengen. Bijtwonden ontstaan meestal door gevechten of uit de hand gelopen stoeipartijtjes. Kleine bijtwondjes genezen vaak vanzelf, maar als de wond te groot is dan kan een hechting soms noodzakelijk zijn. Bijtwonden kunnen ook ontstaan doordat een dier erge jeuk heeft (schimmel, vlooien, luizen en mijten) of een psychische afwijking (barbeergedrag en automutilatie).


Terug naar boven

Botbreuken
Botbreuken aan de poten en staarten van knaagdieren zijn over het algemeen niet moeilijk te ontdekken. Vaak is er sprake van een rare stand, en soms kan zelfs het afgebroken bot zichtbaar door de huid steken. Gebroken ribben of schedelfracturen zijn vaak moeilijker te ontdekken. Botbreuken ontstaan vaak in een onveilige omgeving, meestal is het dier gevallen of klem geraakt tussen tralies van de kooi of het loopmolentje. Raadpleeg bij botbreuken altijd een dierenarts.


Terug naar boven

Brandwonden

De symptomen van brandwonden zijn afhankelijk van de graad van de verbranding.
Een eerstegraads brandwond is een brandwond waarbij alleen de opperhuid beschadigd is.
De huid is rood, droog, soms lichtgezwollen. Meestal doen eerstegraads brandwonden pijn door prikkeling van de zenuwuiteinden. Eerstegraads brandwonden genezen vanzelf binnen enkele dagen en laten geen littekens achter.
Een tweedegraads brandwond is een brandwond waarbij blaarvorming optreedt.
Een derdegraads brandwond is een brandwond waarbij de totale huid is verbrand. Doordat de zenuwuiteinden vernietigd zijn doen deze wonden geen pijn. De huid is wit of zwart en voelt droog en leerachtig aan. Een derdegraadsverbranding komt nooit alleen voor. Aan de rand zijn er meestal eerste- en tweedegraadsverbrandingen. Deze brandwonden kunnen niet uit zichzelf genezen en zijn dus zeer ernstig.



Terug naar boven

Bumblefoot syndrome
Bumblefoot Syndrome (pododermatitis) zijn pijnlijke bacteriële ontstekingen aan de voetzolen door een combinatie van factoren. Erfelijke overgevoeligheid voor BFS bestaat.
Deze aandoening komt veel voor bij ratten en cavia's. Meestal is er sprake van een dier met overgewicht en verkeerde of natte bodembedekking. Ook traliebodems en rekjes/etages dragen bij aan deze pijnlijke aandoening. Voorkomen is beter dan genezen... zorg dat de dieren niet te dik worden, gebruik geen kooien met traliebodems of tralie-etages en let erop dat de bodembedekking niet te hard en droog is. Knaagdieren met BFS moeten worden behandeld door een dierenarts.


Terug naar boven

Castratie
Bij een castratie worden de voortplantingsorganen operatief verwijderd. Bij mannetjes zijn dat de testikels en bij vrouwtjes de eierstokken. In veel gevallen zullen bij vrouwtjes ook de eileiders en baarmoeder worden verwijderd. Let na de castratie goed op dat de wond niet gaat ontsteken. Vooral cavia's hebben hier nogal eens last van. De eerste periode na castratie kan het dier het beste op lappen geplaatst worden totdat de wond is dichtgegroeid. Dat voorkomt dat er bodembedekking aan de wond gaat kleven met nare ontstekingen tot gevolg. Sommige knaagdieren bijten hun hechtingen eruit, een kapje en een oplettend baasje kunnen dat probleem voorkomen.


Terug naar boven

Diabetes
Diabetes of suikerziekte komt maar weinig voor bij knaagdieren. Vooral degoe's, chinchilla's en lemmingen blijken daar gevoelig voor. Meestal ligt de oorzaak in een verkeerde voeding. Deze dieren hebben een zeer gespecialiseerd spijsverteringsstelsel en moeten een vezelrijk maar koolhydraatarm dieet krijgen. Dieren met diabetes drinken meer dan normaal en krijgen vaak staarachtige verschijnselen, met volledige blindheid tot gevolg. Diabetes bij knaagdieren kan niet behandeld worden.

Terug naar boven

Diarree
Meestal wordt diarree veroorzaakt door verkeerde voeding, plotselinge verandering van omgevingstemperatuur of een bacteriële - of virusinfectie. Raadpleeg indien de diarree langer dan twee dagen aanhoudt een dierenarts. Zorg voor voldoende vers drinkwater, een dier dat aan diarree lijdt droogt erg snel uit.

Terug naar boven

Epilepsie
Epilepsie of vallende ziekte komt veel voor bij gerbils en degoe's. De dieren vallen om en beginnen hevig te schokken. Enkele ogenblikken later is de aanval voorbij en zitten ze versuft bij te komen. De oorzaak is nog onbekend maar aanvallen schijnen opgewekt te worden door stress, harde geluiden, plotseling verstoren van het dier en lichtflitsen.

Terug naar boven